احمد پورمندی چرا پروژه تاجزاده شکست نخورده است؟
منبع: صفحه فیس بوک نویسنده احمد پورمندی چرا پروژه تاجزاده شکست نخورده است؟ تیتربد، محتوای خوب و نتیجه ای نادرست!
ندای جمهوری ایران
منبع: صفحه فیس بوک نویسنده احمد پورمندی چرا پروژه تاجزاده شکست نخورده است؟ تیتربد، محتوای خوب و نتیجه ای نادرست!
مهرداد درویش پور استاد جامعه شناس دانشگاه و چهره جمهوری خواه دمکرات: بی تفاوتی در برابر دستگیری "غیر خودی ها" بازتابی از نگرش استبدادی است. دستگیری تمام دگراندیشان را بی اما و اگر محکوم کنیم! دستگیری محمد رسول‌اف و مصطفی آل‌احمد،فیلم‌سازان برجسته و آزدایخواه کشور و مصطفی تاجزاده سیاست مدار اصلاح طلب با موجی از اعتراض همگانی روبرو شد که قابل پیش بینی بود.
تجربه های تاکنونی مدل سلطنتی و مدل جمهوری اسلامی در ایران اثبات این قطعیت نسبی هست که: درجوامع پیشادموکراتیک، با ساخت ناموزون سیاسی و سنت های سیاسی- اجتماعی غیردموکراتیک در کنار الگوی عام “قدرت محور” یعنی منازعه قدرت حاکم با اپوزیسیون بر سر قدرت و در محور تضاد بین دموکراتیزه کردن جامعه (آزاد سازی سیاسی و اقتصادی)، پذیرش نهادی غیرانتخابی و غیرپاسخگو و مجهز به حق وتو مانند ولی فقیه یا پادشاه، حتی اگر درآغاز ظاهرا پذیرنده دموکراسی و دموکراسی پارلمانی باشد، به تدریج با استفاده از قدرت نامحددود و با سلطه بر قوه قهریه، به دیکتاتور شخصی منجر می شود
نویسنده: علی معلمی تنها راه کسب حقوق مان، اعتراض مستمر و فرسایشی کردن مبارزه در تمامی روزهاست. حاکمیت ، برای تحمیل فالاکت عمومی تلاش می کند بازنشستگان را خسته و به خانه ها بازگرداند. https://t.me/SecularRepublic4Iran
حمید اکبری ایران امروز نقدی بر ترور اندیشه در جهت به کرسی نشاندن رهبریت آقای رضا پهلوی «من با تو مخالفم، ولی حاضرم جانم را بدهم که تو حرفت را بزنی»(ولتر)
هر روایتی از تاریخ ایران جدید داشته باشیم مستقل از افسانه‌سازی‌ها، رضاشاه قابل حذف شدن و نادیده گرفتن نیست. او خدمات و اشتباهات بزرگی در کارنامه خاکستری‌اش دارد. رضا خان بر بستر مشکلاتی که دولت‌های ناپایدار مشروطه در اواخر سلطنت قاجار داشتند، خطای راهبردی برخی از روشنفکران وقت تحت تاثیر موج جهانی تمامیت‌خواهی چپ و راست در اروپا در خصوص تجویز «استبداد منور» و حمایت دولت وقت بریتانیا با انهدام دستاوردهای نهضت مشروطه ساخت مطلقه قدرت را در شکل متمرکزتری بازسازی کرد.
رهبری و هدایتِ سیاسی و اجتماعی(شامل افراد و گروه‌ها) جریان‌ها و جنبش‌های اعتراضی و شورش‌ها و اجتماعات، در روزگار گذار از استبداد به دموکراسی، در واقع از آن حیث است که یک جامعه‌ی متکثّر و متنوّع را که حامل باورها و برداشت‌ها و فرهنگ‌های متضادّ و گوناگون است، تحت تفاهم و تعاملِ همگانی به یک اجماع و توافقِ عامّ و معقول برساند؛ اجماع و توافقی بر مدار ضروریّات عدالت(چون حقّ، آزادی، مساوات و...) که برای گذار از استبداد به سوی دموکراسی لازم است. این برخلاف وحدت‌گرایی و یکدست‌اندیشی است. از آنجا که تکثّر و تفاوت حفظ می‌شود و بناست گروه‌ها و اشخاص به فهم و درک متقابل برسند، به گفت‌وگو نیاز دارند چون با گفت‌وگو می‌توانند به تفاهم برسند.
از میان چهار مدل " ایجاد جامعه ای سوسیالستی " شانسی ندارد و و در صورت تحقق نیز تنها با اقتدارگرائی می تواند ادامه حیات دهد، دو مدل، ادامه جمهوری اسلامی با اجرای بی تنازل قانون اساسی واحیای مدل سلطنتی، تکرار بیراهه دیروزاست و توماس ساول پژوهشگر واقتصاد دان آمریکایی زمانی گفته بود که " بعید است خطرناکتراز این روشی وجود داشته باشد، که اختیار تصمیم گیری را به دست کسانی بسپاریم، که هیچ بهایی برای اشتباهاتشان پرداخت نمی کنند" با تعمق درروند فعالیت ها و خط مشی سیاسی مجاهدین و باز تولید شخصیت های اقتدارگرا در این سازمان در این چهار دهه اخیر ، این گمان را تا سطح یک قطعیت نسبی می توان پذیرفت، که مدل سیاسی آنها نیز، می تواند به یک دولت اقتدارگرا منجر شود.
برخی از جمهوری خواهان محوریت رضا پهلوی را کوتاه ترین راه برای گذار از جمهوری اسلامی به نظام نامعلوم آینده که بنظرشان هر جه باشد بدتر از نظام کنونی نیست، هستند، این دوستان رهبری جمعی داخل کشور را سراب می دانند، برخورد عصبی با هر نقدی از نظام گذشته و عملکرد رضا پهلوی و محمد رضا پهلوی میکنند، دوستان توجه ندارند که پایگاه ثابت و محوری رضا پهلوی سلطنت طلبان که یک نظام اقتدارگرا و سلطنت مطلقه را خواهان هستند، میباشد، مشروطه خواهان واقعی (مانند مصدق) که مخالف کودتای ۲۸ مرداد باشند، تقریبا نیستند،
کوروش پارسا مدیر رسانه جمهوری ایران TV: نقدی بر جمهوری خواهان دمکرات ایران در خارج از کشور:
آخرین مقالات و اخبار را در ایمیل خود دریافت خواهید کرد.